László Mednyánszky

“Ya karşısında ya da üstünde olmak isterdim denizin her zaman. Öldüğüm zaman da bir şamandıraya gömülmek isterdim.”
Claude Monet

Macar sanat tarihinin gölgeli figürlerinden ressam ve filozof Mednyanszky, 19. yüzyılın ortalarında Slovakya’da doğmuştur. Çoğunlukla sembolist, kısmi olarak da ”yeni sanat” akımını benimseyen, aynı zamanda toprak sahibi bir aileden gelse de fakirlikleri, yoksullukları, işçilerin yaşamını ve ölüm temasını esas alan resimleriyle bilinir. Orta Avrupa’nın önde gelen sanatçılarından Mednyanszky, özellikle 1895’li yıllarda babasının ölümüyle ruh, ölüm ve melankoli temalarına geçiş yapmıştır. Aynı zamanda 1. Dünya Savaşı’na katılan Mednyanszky, savaşın resimlerini de ayrı motifler olarak gözler önüne sermiştir.

Ressamın yaşamında önemli bir yer olan Strážky, şehir merkezinden yaklaşık 6 kilometre uzakta bir yerleşim yeridir. Bu yer başından beri ressamın favori çalışma alanı olmuştur. Kırsal alanlar, şatolar, park çevreleri, köylüler, serseriler, tarım işçileri ve daha birçok izlenimin buradan geldiği düşünülmektedir. Tematik unsurların çoğunu (1900’lü yıllara kadar) Budaştepe, Paris ve Viyana’da kaldığı günlerde de devam ettirmiştir.

Onun eserlerinde genellikle yarım kalmış tuhaf insan figürleri vardır. Yıllar sonra gelişen yeteneği, resimlerindeki doğa tasvirlerini de değiştirmiştir. Özellikle gece manzaraları, sisli doğalar, fırtına ve yağmur alacakaranlıkları onun doğadan ne kadar etkilendiğinin örnekleridir.